Vanmorgen zat ik weer eens in de wachtkamer van de ortho, terwijl mijn zoon z’n controle onderging. Terwijl ik wat verveeld een tijdschrift doorbladerde, werd mijn aandacht getrokken door een rubriek over neurodiversiteit. Een link in de rubriek verwijst naar een test waarmee je een zogenaamde handleiding voor je brein kunt downloaden. ‘Was het maar de oplossing', bedenk ik me ietwat cynisch, ‘een test waarmee je handvatten krijgt om zo grip in je hoofd te kunnen houden’.
Neurodiversiteit; Een begrip wat staat voor alle manieren waarop een individueel brein anders is dan gemiddeld. Persoonlijk kan ik over zo’n ‘anders-dan-gemiddeld-brein meepraten’. Als jong meisje liep ik letterlijk op mijn tenen en als 16 jarige heb ik, vanwege mijn ondermaatse schoolprestaties, verschillende testen ondergaan. Er bleek niets mis met mijn IQ, integendeel, maar wel met mijn gebrek aan motivatie. Opvallend was het wel.
Ook tijdens de coachgesprekken hebben we het vaak over ‘je anders voelen’. (Onverklaarbare) klachten als hoofdpijn, (chronische) vermoeidheid, angst, stress en spanning, hooggevoeligheid, eenzaamheid en diepe onzekerheid worden met regelmaat benoemd. Het niet kunnen meekomen en daarnaast de continue drift om je aan te passen.
Als coach ervaar ik tijdens sessies dat er eerst ruimte is voor (h)erkenning, later vaak in combinatie met rouw. Rouw om de miskenning die er was in het verleden. ‘Had ik het toen maar geweten. Dan was er/had ik beter voor mezelf gezorgd, andere keuzes gemaakt.’ Sommige ervaren het alsof ze op zoek moeten gaan naar een nieuwe identiteit. Daar ben ik het niet mee eens. Nieuwe inzichten veranderen niets aan je identiteit, hooguit je gedrag. Wij zijn nog steeds Gods geliefde kinderen. Maar we mogen onszelf gaan zien in Zijn spiegel van Liefde en Genade. Als we daardoor naar onszelf kijken, zien we dat we waardevol zijn en zeker geen fout, hoe beperkt we ons soms ook voelen. Door ons op Hem te richten, in plaats van te vergelijken met anderen, kunnen we zijn Liefde ontvangen en zo meer gefundeerd leven. Juist in een wereld van gebrokenheid die steeds sneller lijkt te gaan, is het van belang om verschil te maken. Hoe vreemd dat ook mag voelen. Dit vraagt zeker géén identiteitsverandering, maar gaat vaak wel gepaard met gedragsverandering. Je mag aangeleerd gedrag kritisch onder de loep gaan nemen, maskers afzetten en gezonde patronen gaan ontwikkelen.
En uiteraard richt ik me tijdens een coachtraject ook op handvatten die je kunnen helpen ondersteunen in het leven van iedere dag. En is er aandacht voor de vaak hele waardevolle kernkwaliteiten die je door jouw unieke brein hebt mogen ontvangen.
Jij mag leven uit Genade. Genade; een prachtig geschenk voor wie het durft aan te nemen. Het geeft ontspanning en diepe rust. Genade als bron waaruit je iedere dag weer mag putten en zo (weer) kunt leven in plaats van over-leven.
Wil je meer weten over mijn manier van werken en hoe een coachtraject eruit ziet? Klik hier.
Comments